HELLEVOETSLUIS – In februari dit jaar kon de conservator van de Oudheidskamer een fraai model kopen van een zalmschouw. Vanaf begin mei 2012 is de zalmschouw en de andere modellen dan ook te bekijken in de Oudheidkamer (stadsmuseum) aan de Industriehaven. Het Baggermuseum in Sliedrecht deed een aantal modellen in de aanbieding en een viertal bevinden zich nu in het museum.
Had Hellevoetsluis iets met visserij te maken? Hellevoetsluis is een vesting- en marinestad, maar haring en kabeljauw? Dan moet je toch in Vlaardingen en dergelijke zijn. Ja en nee. Hellevoetsluis heeft geen eigen visserijhistorie. Maar al in de 18e eeuw kwam het tot de oprichting van een visafslag in Hellevoetsluis. Die was vooral bedoeld voor de talrijke vissers van Middelharnis. In de 19e eeuw speelde dit nog steeds. De haven van Middelharnis telde veel ondiepten, dus was Hellevoetsluis aantrekkelijker. Even een paar getallen uit 1876: 8.000 manden garnalen, opbrengst 16.000 gulden. 42.000 stuks kabeljauw, opbrengst 73.000 gulden en 400.000 stuks schelvissen, opbrengst 100.000. “En dat allemaal op de visafslag hier.”
In de vorige eeuw speelde voor de vissers uit Goeree, Ouddorp en de Moerdijk het vervoer een belangrijke rol. Ze kwamen hier de gevangen vis lossen, die in manden verpakt vervoerd werden met de tram en/of de vrachtauto naar de Rotterdamse vismarkt. Op zalm werd gevist in de Haringvliet en het Goereesche gat. In 1919 waren er 17 steken en 45 fuiken. In het verslag van de Visscherijinspectie staat vermeld dat aan Hellevoetsluis 41 visconsenten werden uitgereikt. Schriftelijke toestemming om op spiering, bot en ook zalm te vissen. De Hellevoetse vissersschepen hadden een eigen onderscheidingsteken. Voor Hellevoetse vissers waren de letters H.V. verplicht. Zelf na de Tweede Wereldoorlog waren er beroepsvissers actie vanuit Hellevoetsluis. In 1958 werd het laatste vissersschip omgebouwd tot plezierjacht. Maar Hellevoetsluis heeft een vissersverleden. Daarom een terechte aanwinst voor het Stadsmuseum.