SPIJKENISSE – J.P. van Tilburg, inwoner van Spijkenisse en partijvoorzitter van de Lokale Politieke Federatie Spijkenisse: “De afgelopen weken is er een beetje commotie ontstaan omtrent een raadslid, dat in zijn vrije tijd een hockeystick vasthoudt, en namens zijn fractie in commissieverband het woord heeft gevoerd over een voorbereidingskrediet voor een derde hockeyveld bij de vereniging waarvan het lid is.
De opgeklopte ophef over de hele gang van zaken binnen de gemeenteraad van Spijkenisse inzake dit hockeyveld issue heeft mij geïnspireerd deze brief te schrijven.
Als steunraadslid van de Lijst Pim Fortuyn heb ik vier jaar lang kunnen ervaren dat het voor sommige raadsleden lastig is om werk, hobby en politiek te scheiden in de rol van gekozen volksvertegenwoordiger. Meermaals ben ik in commissieverband getuige geweest van advisering door raads- en commissieleden die door hun werkbranche of hobby’s verbondenheid hadden met de beleidsstukken.
Alle bepalingen rond het al dan niet deelnemen aan advisering en stemmingen staan in de gemeentewet. Echter zijn alle kaders en criteria inzake persoonlijk belang per onderwerp lang niet altijd even klip en klaar. Het is niet altijd meteen duidelijk of de bestuurder of volksvertegenwoordiger zich bij de besluitvorming door zijn eigen belangen laat leiden, dan wel of de schijn daarvan wordt gewekt. Een en ander hangt af van alle feiten en omstandigheden. Daarom blijft het vaak lastig meteen grenzen te trekken. Volksvertegenwoordigers moeten schijn van belangenverstrengeling voorkomen en kunnen beter het zekere voor het onzekere nemen. Het raadslid dat in zijn vrije tijd hockeykeeper is, is dus in zijn rol als volksvertegenwoordiger inzake de beslissing over een hockeyveld een beetje onhandig geweest.
Sterke familiebanden in de gemeentepolitiek
Maar veel bedenkelijker is mijns inziens het toenemende aantal familierelaties binnen de politiek en het ambtenarenapparaat in Spijkenisse. Het aantal familiebanden is bijna niet meer op twee handen te tellen. Zo is dus in Spijkenisse de situatie ontstaan dat steeds meer gekozen volksvertegenwoordigers hun eigen familie moeten controleren en dat bestuurders leidinggeven aan familie. Ook het aantal familieleden in verschillende politieke partijen is in de huidige raadsperiode behoorlijk gestegen. Inzake de bestuurlijke integriteit is dat allemaal niet optimaal.
Helaas ontbreekt in de recent vernieuwde landelijke Handreiking integriteit politieke ambtsdragers expliciete regelgeving inzake te ’enge’ politieke familiebanden. Daardoor kan een gemeentebestuur en de gemeentelijke organisatie ietwat incestueus gaan rieken.
Spijkenisse heeft misschien wel een heus ‘ons-kent-ons-probleem’. In tegenstelling tot achterkamertjespolitiek en vriendjespolitiek staat het woord familiepolitiek nog niet in de Dikke Van Dale. Als Spijkenisse een ‘broeinest’ van familiepolitiek blijft kan dat niet lang meer duren.”