WESTVOORNE – PW: “’Hand in hand kameraden: geen beelden maar feiten!’, dat was de boodschap die tussenpaus Van Heijningen uit Hellevoetsluis meebracht voor de Westvoornse raadscommissie BZM. Hellevoetsluis had zich in het recente verleden misschien geen ideale samenwerker betoond en mogelijk bestond het idee dat de grote broer de twee kleintjes op Voorne (Brielle en Westvoorne) zou overheersen, maar dat beeld moesten we allemaal snel loslaten. De feiten, daar ging het om.”
Leo Gelderland van Partij Westvoorne schrijft verder: “Van Heijningen zei ook nog dat hij niet langer dan een kwartiertje aan het woord wilde zijn, omdat hij toch vooral kwam om te luisteren, om vervolgens zo’n driekwart van de totale spreektijd te gebruiken om een beeld te schetsen van wat er zou gebeuren als we niet heel snel zouden herindelen naar een gemeente Voorne. Spijkenisse lag op de loer en als we het zo ver zouden laten komen, dan zou die gemeente de boel domineren op Voorne-Putten.
Een pleidooi voor meer samenwerking werd door de zelfbenoemde ‘onafhankelijke man, tussen de partijen’ voor het gemak maar even vertaald naar een gemeenschappelijke regeling, en daar deugde ook niets van, want dan had je als kleine gemeente ook altijd het nakijken, omdat de wethouder uit de grote gemeente de dienst uitmaakte. De feitelijke onderbouwing moesten we er waarschijnlijk zelf even bijdenken.
Schaalvergroting, die moet er komen! De minister had het zelf gezegd in een brief van 19 februari, omdat we begin 2014 als gemeente al helder moeten hebben hoe we de taken die Den Haag naar ons toeschuift al of niet in gezamenlijkheid gaan aanpakken. Je mag toch hopen dat Van Heijningen en Hellevoetsluis niet op die brief hebben zitten wachten alvorens aan de gang te gaan met het vooruitzien dat regeren heet.
En hoezo schaalvergroting? Moeten we de personeelsbudgetten bij elkaar gooien om op zoek te gaan naar betere, duurdere ambtenaren? Moeten we zodanig vergroten, dat een probleem vanzelf zo vaak voorkomt binnen de gemeente, dat het rendabel wordt om er iets aan te doen? Kom eens met wat feiten dan.
Natuurlijk, de heer Van Heijningen legde het haarfijn uit: alles wordt groter, alles gaat sneller, we leggen grotere afstanden af, bedrijven en instellingen zijn groter geworden (met wisselend succes, zullen we maar zeggen), dus logisch dat gemeenten ook groter moeten.
Zo lusten wij er nog wel een paar. Gezinnen worden steeds kleiner, het CDA wordt steeds kleiner (is nou eenmaal een feit), telefoons worden ook steeds kleiner, net als badkleding. Moeten de gemeenten dan ook allemaal maar kleiner worden?
Een teleurstellende bijeenkomst, die weinig goeds voor de toekomst belooft. Ondanks zijn eigen woorden over beeldvorming en onafhankelijkheid, maakte Van Heijningen er een uurtje bangmakerij voor Spijkenisse van en raakte zelfs geprikkeld toen er wat al te lang werd ‘doorgezeurd’ over samenwerken: in Westvoorne bakte men er zelfstandig toch ook niets van.
Jammer, jammer, jammer. Want in een ding had de tijdelijke burgemeester van de beoogde grootste kern van de aanstaande gemeente Voorne gelijk: er moet wat gebeuren om goed te kunnen gaan besturen en om de taken die op ons afkomen goed op te pakken. En de discussie daarover is inderdaad urgent.
We staan te popelen om in gesprek te gaan over hoe we kunnen samenwerken, hoe los of vast de verbanden moeten of kunnen zijn. Of we vastzitten aan een eiland, aan een regio, enz enz.
De heer Van Heijningen verzekerde de commissie wel vijf, zes keer dat hij volledig onafhankelijk was. Er was geen doorgestoken kaart of dubbele agenda, volledig transparant. De manier waarop de burgemeester van Hellevoetsluis de ideeën over ambtelijke en bestuurlijke samenwerking torpedeerde, door een negatief beeld ervan te schetsen, was echter vooral doorzichtig, en niet zo zeer transparant. Dat belooft nog wat.”