Een column van ARI over leven en laten leven. “Hellevoetsluis snoeit alle bomen weg op de Ravense Hoek waar de bonte specht rondvloog en roodborstjes zaten en klaagt tegelijkertijd over het fenomeen van de verdwijnende mus. Experts worden van alle kanten erbij gehaald om (dure) duiding te geven …” Over incompetente wetgeving en uitvoerders. Over ‘zure cherry-tomaatjes’ in de afscheidsspeech van Klaas Schipper. “Overal vinden gekke dingen plaats.”
Leven en laten leven
Het is toch een aparte gebeurtenis als er opeens een walvis in de haven zwemt. Ware het niet dat de haven zo diep in zee ligt dat het eigenlijk de walvis is die verzucht dat het een aparte gebeurtenis is dat er zomaar een haven in zijn zee ligt. Het is toch wonderlijk om wakker te worden en te zien dat al je rozenstruiken weggegeten zijn door reeën, waarover je onmiddellijk een brief op hoge poten zendt naar de gemeente met de eis dat de herten afgeschoten moeten worden want ze hebben het recht niet om jouw mooie rozen op te eten. Hoe wonderlijk keek de ree toen hij opeens in zijn mooie duinse leefgebied villa’s gebouwd zag worden en paden zag verschijnen.
Overal vinden gekke dingen plaats. Hellevoetsluis snoeit alle bomen weg op de Ravense Hoek waar de bonte specht rondvloog en roodborstjes zaten en klaagt tegelijkertijd over het fenomeen van de verdwijnende mus. Het is zo’n gezellig diertje, de mus. Experts worden van alle kanten erbij gehaald om (dure) duiding te geven aan de vermoedelijke redenen van het wegblijven van de mus. Er wordt niet meer in oude stijl gebouwd, de mus heeft minder nestmogelijkheden. Ik denk er het mijne van. Waar ik woon is alles nog gewoon net zoals veertig jaar geleden. Toen zag ik veel musjes en nu zie ik geen enkel musje. Ik hoorde mijn moeder ooit, terwijl ze door het raam naar buiten keek, verzuchten: “Waar kan je allemaal om vechten?” Toen ik zelf naar buiten keek zag ik twee mussen die elkaar doodvochten om een hondendrol. In die drol zat blijkbaar genoeg voedsel om er een ware fight van te maken met uiteraard een winnaar en een verliezer. De eerste zat vrolijk in de hondendrol te pikken en de tweede vloog verongelijkt weg. Zou het misschien kunnen dat er minder mussen zijn omdat de mensen tegenwoordig allemaal braaf de drol van hun hond in de vuilnisbak deponeren middels het bekende rode zakje? Het is de moeite van het onderzoek mijns inziens dubbel en dwars waard.
Nog steeds zijn er kauwtjes die overlast geven. Ik ben eens gaan kijken naar die kauwtjes. Wonderbaarlijk knappe vliegers. Komische dieren. Altijd in paartjes en zo’n beetje de enige vogel ter wereld naar ik heb begrepen die kan tellen. Super intelligent dus als je kijkt naar dat kleine koppie waar die vogelhersentjes in moeten. En zoals vrijwel alles dat eet, moet het diertje ook schijten. En dat valt helaas naar beneden en natuurlijk precies op die net gewassen auto. Ow wat een ergernis ontstaat er dan. Het kauwtje zal het afleggen tegen de Grote Mens.
Wie het nog meer af moet leggen tegen de Grote Mens is de Kleine Mens. Ik zag een ventje van zeventien jaar, die ik al wat langer ken, met afgezakte schouders naar huis sjokken en bood hem een lift aan. Hij stapte in en ik merkte al snel dat er iets aan de hand was met hem. Nergens op aandringend vroeg ik of ik wat kon doen. Hij antwoordde gevat of ik hem honderdvijftig euro kon lenen. Dat ging niet lukken zei ik tegen hem en vroeg hem waarvoor hij dat nodig had. Hij vertelde me dat hij twee vriendjes was tegengekomen op straat. De jongens hadden een jointje bij zich en boden hem een haaltje aan. Op het moment dat hij het jointje aannam stopte er een wagen met twee agenten. Alledrie de jongens kregen twee boetes. Een boete van zestig euro omdat ze een joint rookten op straat en een boete van negentig euro omdat ze een samenscholing waren. De haren rezen mij te berge toen ik over deze manier van wetshandhaving hoorde. Het kan niet en mag niet mogelijk zijn dat een groepje van drie jongeren gezien wordt als een samenscholing, een gevaarlijke menigte. En de idioterie om het Nederlandse softdrugsbeleid terug te schoppen naar de vijftiger jaren is ook blijk geven van een totaal gebrek aan kennis. Dat dit gebrek aan kennis er is is duidelijk te merken wanneer je een rechtszaak volgt waarbij de verdachte aangeeft dat hij of zij softdrugs heeft gebruikt. Ik heb al meermalen meegemaakt dat een rechter aan een verdachte vraagt hoeveel blowtjes hij of zij gerookt had en niet vraagt naar de hoeveelheid wiet die erin zat. Je kunt twintig jointjes roken met elk een kwart gram erin waardoor je in totaal dus vijf gram wiet rookt en je kunt twintig jointjes roken met elk twee gram erin waardoor je dus zo’n veertig gram wiet rookt. Nogal een verschil waar door de incompetente wetgeving en wetsuitvoerders mijns inziens te weinig rekening wordt gehouden.
Nu is incompetent nogal een woord dat onderhevig is aan de gevoelswaarde. Bestuurders kun je het niet kwalijk nemen, misschien. Ze zijn per slot van rekening gewone mensen die waarschijnlijk gewoon hun best doen. En waar je je best doet worden fouten gemaakt. Zoiets.
In Brielle heeft de SP een eclatante overwinning behaald tijdens de laatste verkiezingen, maar door listig samengaan van de reeds zittende bestuurders is de partij toch buitenspel gezet. Zoals ik al eerder aangaf, mijns inziens een regelrechte verkrachting van het begrip democratie. Tijdens de afscheidsspeech van vertrekkend VVD-lid Klaas Schipper werden vergelijkingen getrokken met groente en zo kreeg elke partij zijn eigen vergelijking. De SP toonde zich verontwaardigd toen ze vergeleken werd met ‘zure cherry-tomaatjes’, als ik het goed heb onthouden. Meesterlijk afscheid dus van Klaas. De SP had zich een groot winnaar getoond wanneer ze de schouders opgehaald had maar gaf helaas toch blijk van een ietwat zure inslag. Volgende keren niet meer reageren op dit soort uitspraken en verstandig oppositie voeren de komende vier jaren lijkt me slimmer. Vanaf deze plek bedank ik in elk geval Klaas Schipper voor zijn inzet en gun hem veel leesplezier en vrolijk theaterbezoek samen met zijn eega. Uiteraard deze dame ook bedankt voor de vele avonden dat ze Klaas heeft moeten missen terwijl hij bezig was zich in te zetten voor de gemeente Brielle.
ARI