VOORNE-PUTTEN – Columnist ARI verzucht: ‘Wat een land, wat een wereld.’ Over de provincie Zuid-Holland die toestemming geeft voor het doden van ganzen, over de blauwalg in het Brielse Meer en het zwemverbod, over de verhuizing van de Brielse Albert Heijn naar de Thoelaverweg, over de burgemeester van Hellevoetsluis die het burgemeestersconvenant voor het Kinderpardon weigert te ondertekenen en over de onbewoonbare duinen van Oostvoorne.
Wat een land, wat een wereld
Hoe het nu wettelijk precies in elkaar steekt is me niet geheel duidelijk. De provincie Zuid-Holland heeft toestemming gegeven om ganzen massaal letterlijk de nek om te draaien. Akkerbouwers in landelijke gebieden klagen dat de ganzen het land kaalvreten en de oogst vernielen. Ganzen mogen nu onbeperkt omgebracht worden en dat doe je door de gans aan de kop in het rond te slingeren. De Partij voor de Dieren vindt dit niet leuk en wil dat er een einde komt aan deze dierenmishandeling. Ik liep eens met wat asielzoekers door Hellevoetsluis toen een van hen mij wees op alle eenden in het water. ‘Waarom eten jullie die niet op’, vroeg hij. Waarop ik hem vertelde dat als wij eend wilden eten, dat we die dan kochten bij de slager. Hij vond het onbegrijpelijk. Als de gans onbeperkt omgebracht mag worden is het wellicht nuttig om ganzenvanger te worden van beroep. Elke dag twintig ganzen afleveren bij de plaatselijke poelier moet toch wat euro’s in de portemonnee werpen.
In het Briels Meer mag weer gezwommen worden. De blauwalg is op zijn retour. Wat is er mis met dit land? Vroeger zwommen wij gewoon in het Briels Meer, blauwalg of niet. We namen gewoon geen slokken water. Van blauwalg kun je diarree krijgen en last van je maag maar dan moet je echt flink wat slokken water nemen. Zolang je gewoon lekker zwemt is er niks aan de hand. Toch komt er een zwemverbod. Dus je neemt een duik in het verkwikkende water en een buitengewoon opsporingsambtenaar (BOA) staat langs de kant te roepen dat je eruit moet want er zit blauwalg in het water. Je roept terug naar de beste man dat dat geen kwaad kan want je drinkt het meer niet leeg. Toch moet je uit het water komen en krijg je een proces-verbaal van 90 euro want er is een zwemverbod. Zo simpel redeneren die gasten want ze hebben een verplichting tot het uitschrijven van een bepaald aantal boetes per jaar. Er staat een verbod dus ook al slaat dat hele verbod nergens op, schrijven maar die bon want dat staat goed op de conduite.
In de krant lees ik dat de blauwalg weg is dus zo staat er te lezen: ‘het negatieve zwemverbod is ingetrokken’; bij een negatief verbod moet je het dus doen. Vaak lees je ook in de kranten over de beroemde Holleeder wanneer het natuurlijk de beruchte Holleeder moet zijn. Niet vreemd dat een land een misdadiger op handen kan gaan dragen wanneer de media zo’n figuur beroemd maken in plaats van berucht. Denk ik dan.
Dat ik als columnist Klaas Schipper vanaf deze plek bedankte voor zijn werk als gemeenteraadslid wil natuurlijk niet zeggen dat ik het altijd eens ben geweest met de man. Maar nu hij is afgetreden komt er duisternis naar boven. De provincie wilde liever niet dat Albert Heijn zou verhuizen naar de Thoelaverweg. De – vaak oudere – bewoners van Brielle ook al niet, die hebben duidelijk hun ongenoegen kenbaar gemaakt. Klaas Schipper, burgemeester Van Viegen en gedeputeerde Veldhuizen kwamen er toch uit waardoor Albert Heijn straks buiten de Brielse wallen een vestiging zal krijgen. Daardoor wordt eigenlijk direct het laatste stukje groen langs de Groene Kruisweg tot aan het Seggelant ontsloten voor nieuwbouw. De overeenkomst tussen deze drie mensen is een maand lang geheim gehouden zodat alles makkelijk doorgang kon vinden. De arrogantie van deze bestuurders is gruwelijk te noemen. Iedereen laat weten het geen goed plan te vinden om welke redenen dan ook en toch duwen ze het er nog even door. Het argument dat de doorslag heeft gegeven was dat er dan veel minder zwaar vrachtverkeer door Brielle heen zou denderen, maar iedereen weet dat het enkel om de doorvoerweg gaat bij café ‘t Melkmeisje, de Kaaipoort. Een piepklein stukje. Burgemeesters en wethouders gaan, maar hun besluiten verkrachten voor altijd en eeuwig de ooit zo mooie skyline van Brielle, omzoomd door al haar groen. Ooit wilde Betty van Viegen zelfs een nieuw volkslied voor Brielle hebben terwijl Brielle een prachtig mooi volkslied heeft van Johan Been.
Maar aangezien burgemeesters en wethouders ook maar simpele zielen zijn die iets nuttigs proberen te doen voor hun omgeving kan je het ze nauwelijks kwalijk nemen. Of toch wel?
Tegelijkertijd geeft de burgemeester van Hellevoetsluis een akelig inzicht in zijn psyche doordat de man zichzelf enorm belangrijk schijnt te vinden. Als een van de weinige burgemeesters in Nederland weigert hij het burgemeestersconvenant voor het Kinderpardon te ondertekenen. Akelig zoiets. Het kost hem totaal geen moeite. Hij ondertekent dagelijks zaken waar hij niets van weet. En met die handeling kan hij een stadje als Hellevoetsluis op de kaart neerzetten als een plaats met een hart. Waar hij nu mee bezig is doet de schaamte naar de kaken vliegen.
Aan de andere kant, in de duinen van Oostvoorne, woont een 51-jarige dame in een tentje. Schulden, problemen en allerlei externe oorzaken hebben ervoor gezorgd dat ze al haar bezittingen kwijt is en niet in aanmerking komt voor een huurhuis. De politie heeft haar al laten weten dat zij niet in de duinen kan blijven wonen.
Wat een land, wat een wereld.
ARI
